Shqipëria në kohën e pushtimeve të para osmane e deri në vdekjen e mbretit të shqiptarëve Skënderbeut, ishte rreth 3-4 herë më e madhe se Serbia, pa llogaritur këtu, siç shihet në hartë, edhe krahinën e Rumelisë si pjesë e perandorisë osmane.
Ishte një pjesë e konsiderueshme e territoreve të banuara kryesisht me shqiptarë, që shkonin deri në Edrene (Edirne) në kufijtë e Dardaneleve.
Në atë kohë, territori shqiptar si njësi më vete, ishte më i madh ose përafërsisht i barabartë me Bizantin.
Harta përshkruan madhësinë e territorit shqiptar të paktën në katër vjetët e sundimit të tij, të cilat u zgjeruan në jug në Greqi dhe në Maqedoni.
